Een warm afscheid van parochie medewerkster Jeanne Gerretzen

Op zondagmiddag 21 januari 2024 om 14.00 uur hebben we in een bomvolle Jozefkerk afscheid genomen van Jeanne Gerretzen. In aanwezigheid van de kinderen (incl. partner) en kleinkinderen mocht Jeanne dit afscheid vieren. Dat haar moeder (op 94 jarige leeftijd) hier bij kon zijn maakte het écht bijzonder. Uit alle geloofsgemeenschappen waren parochianen aanwezig, ook veel oud collega’s zaten in de kerk.

Na bijna 25 jaar zich actief voor de parochie te hebben ingezet was het dan zover, per 1 januari 2024 met pensioen. Velen hebben Jeanne leren kennen tijdens vieringen in het weekend en uitvaartdiensten waarin zij voorging. Daarnaast begeleidde zij werkgroepen voor doop, 1e heilige Communie en heilig Vormsel, catechese projecten en persoonlijk pastoraat. Ook had zij aandacht voor het woonwagenpastoraat.

Het gehele pastorale team ging samen met Jeanne voor in een prachtige gebedsviering. Na de viering werd Jeanne toegesproken door pastoor Ton Huitink, die namens het pastorale team Jeanne een prachtig boek ‘Liber Amicorum’ aanbood.

Een vriendenboek met persoonlijke bijdragen van oud en huidige teamleden en opgesierd met prachtige foto’s. Door diaken Michael Buijkx werd een collectie van door parochianen gemaakte bijdragen aangeboden. Het is een prachtig boek geworden met hartverwarmende wensen voor Jeanne. Tenslotte heeft Marcel Logtenberg, namens het parochiebestuur, haar toegesproken. Het bestuur is bijzonder dankbaar voor alle werkzaamheden die Jeanne voor de parochie én vele parochianen heeft gedaan.

Natuurlijk hoort daar een bos bloemen bij en voor haar man Ad was een passende fles drank gevonden! Jeanne had aangegeven thuis een werkkamer te willen inrichten. Zij mocht van het parochiebestuur de meubels op haar werkkamer in de Jozefkerk meenemen naar huis. En parochianen hadden haar een mooi bedrag geschonken. Het wiegje van Jeanne stond in Zuid-Afrika. Door de corona-pandemie konden hun reisplannen naar dit mooie land niet doorgaan. Het parochiebestuur heeft hun een mooie bijdrage gegeven voor een hernieuwde poging om dit mooie land te gaan bezoeken. Tot slot hebben we Jeanne toegezongen met haar eigen lievelingslied; Ga met God en Hij zal met je zijn……..

Jeanne het ga je, en je dierbaren goed en au revoir. We zullen je vast nog wel ergens tegen komen bij de kleine dingen die je voor ons blijft doen.

Namens het bestuur van de parochie Thomas a Kempis

Marcel Logtenberg

p.s. Wilt u het vriendenboek ‘Liber Amicorum’ bestellen, dan kunt u een berichtje sturen aan parochiesecretariaat. Het boek kost € 10,=.

---

Baie, baie dankie!

Vorig jaar op 21 januari vond in de St. Jozefkerk mijn afscheid als parochiemedewerkster plaats. Het was fantastisch! Ik kijk er nog steeds met veel dankbaarheid en plezier op terug.

Ná de viering kregen mijn man Ad en ik een prachtige cheque uitgereikt waarvan ik begreep, dat door velen van u daaraan is bijgedragen. Hiermee kon mijn lang gekoesterde wens in vervulling gaan om één keer terug te gaan naar mijn geboorteland Zuid-Afrika, waar ik 4 jaar woonde en waarvan ik me niets herinner. Gelukkig zijn er wel foto’s en natuurlijk waren er de verhalen van mijn ouders. Aan de hand daarvan zijn we afgelopen november op reis geweest en hebben o.a. de huizen gevonden, waarin we destijds woonden in Somerset-West. Weliswaar flink uitgebouwd en helaas met hoge muren en hekken erom heen met daarbovenop ook nog schrikdraad. Dit geeft wel aan dat het land nog niet echt veilig is. Eind vijftiger jaren, toen wij daar woonden, waren deze veiligheidsmaatregelen er niet. Ook stond het kerkje er nog, waar mijn ouders trouwden en ik ben gedoopt. We bezochten eveneens mijn geboorteplaats Stellenbosch en de haven in Kaapstad van waaruit we in 1960 met MS De Jagersfontein naar Nederland kwamen. 18 Dagen op de boot. Ondenkbaar nu! Wij vlogen in 11,5 uur van Amsterdam naar Kaapstad. Natuurlijk hebben we ook enorm genoten van de cultuur, de temperatuur en vooral de natuur. Al met al was het een geweldige ervaring! Een ‘once in a lifetime-experience’! Concrete herinneringen kwamen niet boven, maar meerdere keren gebeurde er toch iets waardoor ik geëmotioneerd raakte: muziek, plekken… Ergens ver weg misschien toch een verborgen herinnering? Al met al hebben we een geweldige, onvergetelijke reis mogen maken, waarvoor we u allen bij deze heel hartelijk bedanken! Dus: baie, baie dankie!

Ad en Jeanne Gerretzen-Veldhuis