Vakantie en daarna…..tips en tricks?

De zomermaanden zijn al goed op weg. De eerste hittegolven hebben we gehad. Bij het verschijnen van dit parochieblad ligt de vakantie voor sommigen al in de verleden tijd. Hopelijk beginnen zij weer met veel vreugde en hernieuwde aandacht voor zichzelf en de naasten. Dat is de horizontale waardevolle betekenis die we toedichten aan ‘vakantie’. Ik zou u ook willen uitdagen met een vraag: ‘Is het u gelukt om toe te komen aan de verticale dimensie?’

Bent u erin geslaagd om niet alleen vrij te zijn van werk, maar vooral ook om vrij te worden voor God? ‘Vacare Deo’, zoals de Benedictijnse monniken als lijfspreuk hanteren. Wat ik bedoel is: echt even gaan zitten, enige tijd stil worden en proberen in die stilte bij God te verblijven. En wat misschien nog belangrijker is; kun je dat ook volhouden, wanneer de vakantieperiode voorbij is?

Duiken in het water van de Bron
Door dagelijkse beslommeringen raakt ons innerlijke leven vaak bedolven onder afspraken, verplichtingen en geluid. Maar wij weten dat God spreekt in de stilte. Zoals de profeet Elia God niet vond in de storm of in de aardbeving, maar in het suizen van een zachte bries (1 Koningen 19). Lukt het ons dan om, naast ons drukke bestaan, toch af te stemmen op de fluistering van Gods stem? Vakantie vergelijk ik wel eens met het springen van een duikplank. Eerst is er twijfel of en hoe de sprong te wagen. Wordt het springen of duiken? Maar eenmaal daar doorheen is het een grote genade te ervaren, dat het mooi is om de Heer te ontmoeten. Het is als een verfrissende duik in ‘het water van de Bron’. Hoe zou je na de vakantie die verfrissende duikervaring kunnen volhouden? Ik doe u graag enkele simpele tips aan de hand.

• Begin of eindig de dag met wat te lezen in de Bijbel. Er zijn via het internet diverse mogelijkheden om de dagelijkse Bijbellezingen open te slaan. Het zijn de lezingen die iedere dag in de Eucharistieviering worden gebruikt (https://sintfranciscusparochie.com/leren/lezing-van-de-dag/).
• Probeer eens iets over het leven van heiligen te lezen en dat te overwegen (https://www.heiligen.net).
• Bid eens mee met (delen) van het Getijdengebed (https://www.tiltenberg.org/getijdengebed).
• En hou je niet zo van lezen, maak dan een wandeling. Maar probeer dat te doen met open zintuigen. Verwonder je over de schoonheid van de natuur, besef dat je er zelf onderdeel van uitmaakt en dat je in relatie staat met God, de Schepper van alles en allen.
• Misschien kun je enkele dagen doorbrengen in een van de kloosters in binnen- of buitenland.  Een retraite, al is het maar voor een dag, verrijkt de geest.
• Maar het kan zo eenvoudig zijn: steek in de vroege ochtend een kaars aan en zoek in alle rust Gods aanwezigheid.

Ach, mensen, het is verleidelijk om na de vakantie meteen vol in het tempo van alledag te stappen. Maar ik pleit ervoor om van vakantie geen tijdelijk project van een paar weken te maken. De vakantie is te gebruiken als duikplank om te staan in de leerschool van Jezus. Hij die zegt: “Blijf in Mij, zoals Ik in u” (Johannes 15:4). Dan is dat ‘blijven’ niet slechts een vluchtige vakantie-ervaring maar wordt tot een levensstijl. Denk er eens over na om iets mee te nemen uit de zomer, de rust, de stilte, de ruimte. Er is vast wel iets bij, dat je een vaste plek kunt geven in je dagelijks leven.

Tot slot: vakantie is volgens mij geen doel op zichzelf, het is een oefening in ontvankelijkheid. Leeg worden om gevuld te worden. Stil worden om te kunnen luisteren. Vrij worden om werkelijk te leven. De horizontale en verticale dimensie met elkaar verbinden, tijdens en vooral ook na de vakantie.

Ik wens ons allen toe dat we de zachte stem van de Heer zullen horen. En laten we, wanneer het gewone leven weer wordt hervat, niet vergeten wat we hebben ontvangen: ruimte – om te leven in God, voor God, met God.

Pastoor Ton Huitink