Verrijzenis?!

Zalig Pasen aan u allen die dit lezen. Surrexit Dominus vere, alleluja, de Heer is waarlijk verrezen.  Jezus verrees van de dood. In onze gedachten een éénmalig gebeuren, op die paasochtend waar de vrouwen en de leerlingen getuigen van waren. Maar met de verrijzenis is meer aan de hand. Je kunt een geweldig gebeuren hebben, wat je op dát moment overweldigt. Echter elk groot overweldigend  gebeuren heeft een naspel. Zo ook met  de verrijzenis van Jezus. Het heeft een naspel tot op deze dag. Verrijzenis van Jezus vertelt ons, dat God alles heeft gegeven aan de mens, wat er te geven was uit Hemzelf. Dat heeft zijn naspel in ons leven. Dat heb ik in een paaspreek , die hieronder volgt, duidelijk proberen te maken.

Een uit de kluiten gewassen jongedame van 17 lag continu overhoop met haar ouders, broers en zusters. Ze wist zelf wel wat ze wilde. Ze hoefde geen betutteling. Ook niet over haar vriendje, ook niet over haar studie of wat daar nog van over was.
Na een knallende ruzie met als gevolg huisarrest, knalde de deur van haar slaapkamer dicht. Op de rand van het bed hield ze haar handen voor haar ogen. “Wat moet ik?”, flitste er door haar heen.
Toen een stem in de slaapkamer: “Ik weet het wel…”. “O nee, weer zo`n betweter.” Ze haalde haar handen van de ogen en zag een persoon in een stralend wit kleed voor haar staan…
Ze wreef nog een keer in haar ogen, tja echt…
“Je geschreeuw en je brullen kon ik niet missen. Het kwam tot in de hemel”, sprak de stem. “Heel af en toe hoor ik je stem ook, maar heel zwak…”
“Ga weg”, zei de uit de kluiten gewassen jongedame…  …”je helpt toch niet.”
“Dat klopt”, zei de persoon in stralend wit kleed, dat kan ik niet, want je hebt me nog niets gegeven.”
“Niets gegeven !!!”, zei ze. “Nee, je eist alleen maar”, zei de persoon in het stralend wit kleed. “Ik wil dat je geeft”.
“Wat dan”, zei de jongedame. “Je leven”, zei de stem.  “Hier heb je het”, zei ze.
“Nee, zo werkt het niet,  je moet het in alle vrijheid geven, niet uit dwang of onverschilligheid”.
“Oké, hier hebt u mijn leven, neem het aan. A.u.b.”
“En nu de rest…”. “Hoezo de rest…???” “Ja, de rest: je angst, woede, twijfel,  haat, verachting, minachting, je radeloze gedachten over iedereen… zelfs je goedheid en glimlach.”
“Waarom zou ik DAT doen?”, zei ze.
“ Je kunt me alles geven. Daarvoor ben ik hier naar je toe gekomen. Als je me alles geeft, kun je verrijzen…, net als ik”, zei de stem.
“U bent het…, Jezus! “Ja”, klonk het in de slaapkamer.
De jongedame keek in het gezicht van de Heer. “Ik kan u toch niet mij rotleven geven?”
“Juist wel“, antwoordde Jezus. “Heel graag zelfs, daarvoor ben ik gestorven en verrezen”.
Op dat moment viel zij op de knieën en vertelde haar hele rotleven, rothumeur en andere rotzooi.
Een hand kwam naar haar toe en nam het aan. Op dat moment rolde de steen weg van haar hart en geweten.
Pasen: “Geef maar alles aan mij”. “Ik”, zegt Jezus, “heb het mijne al gegeven voor jou.”

Er is dus meer aan de hand met Pasen, meer aan de hand met verrijzen uit de dood, dan wij denken.
Doe de stap en geef alles aan Jezus, in het besef dat Hij alles al aan u heeft gegeven.
Nogmaals een zalig Pasen voor de rest van uw leven.

Pastor van der Vegt